แพะพอเพียง

สวัสดีครับ 3-4วันมานี้ผมได้ลงไปทำงานที่ประจวบครับ ก็เรื่องเกี่ยวกับแพะนั่นแหละคือมีพรรคพวกด้วยกันวานให้ลงไปเจาะเลือดแยกซีรั่มเพื่อขอใบอนุญาตส่งแพะลงใต้ ก็โรคเดิมๆนั่นแหละครับ บรูเซลโลซิสเพราะว่าสัตวบาลพึ่งลาออกไป ไม่มีคนเจาะผมเลยลงไปช่วย

แต่ไหนๆก็เจาะแล้ว ผมเลยเสนอว่าเดี๋ยวตรวจคร่าวๆให้ก่อน ก็วิธีการเดียวกับกรมปศุสัตว์นั่นแหละครับ Rose Bengal test โดยมีความหวังเล็กๆในการทำเป็นฟาร์มปลอดโรคบรูเซลโลซิส

พอดีเครื่องมือผมมี วันนั้นก็เจาะประมาณ 200 ตัว แยกซีรั่ม ตรวจใช้เวลาประมาณ 1วันเต็มๆ ที่ช้าเนื่องจากคนตรวจ แฮงค์เล็กน้อย คือประมาณว่า ขับรถไป1วัน เมา1คืน ทำงาน1วัน ขับรถกลับ1วัน คือความตั้งใจผมอยากจะเอาให้ได้ 300ตัว แต่แค่200นี้ก็วุ่นวายแล้ว มึนไปหมด

พอทำงานทุกอย่างเสร็จ ก็ได้มานั่งคุยกับเจ้าของฟาร์ม ก็พบว่าที่แกต้องใช้บริการผมเนื่องจากไม่มีเจ้าหน้าที่มาเจาะให้ พอดีผมเป็นที่ปรึกษาแบบอุปโลกน์ของฟาร์มนี้มาประมาณ 2ปีแล้ว ผมก็เลยต้องช่วยแก เรื่องการเตรียมซีรั่มก่อนส่งตรวจ เพราะถ้ารอเจ้าหน้าที่ไม่ทันกินแน่

ปัจจุบันที่ขายๆกันหน้าฟาร์มเนี่ย เจ้าของไม่ต้องรับผิดชอบเรื่องการขนย้ายเลยไม่จำเป็นต้องตรวจเลือด ทุกอย่างเป็นหน้าที่ของพ่อค้าหมด เพราะมันดำน้ำ และเคลียร์ทางไปด้วย แต่เจ้าของฟาร์มนี้แกมีแนวความคิดที่ว่าถ้าเราทำถูกต้องที่ฟาร์ม แล้วใบเคลื่อนย้ายถูกต้อง ราคามันน่าจะสูงกว่า แพะทั่วไป เท่าที่สืบๆดู ราคาที่ประจวบ หน้าฟาร์ม โลละ70บาท ที่เมืองกาญจน์ 55 บาท

ส่วนที่ฟาร์มนี้มีพ่อค้าเสนอราคามาถึง80-90บาทเนื่องจากถ้ามีใบเคลื่อนย้ายถูกต้อง พ่อค้าไม่จำเป็นต้องเคลียร์รายทาง ถ้าขาย แพะ20โลเราก็จะได้ส่วนต่างจากราคาตลาด 200บาทต่อตัว ถ้าส่ง200 ตัว ก็ราคาดีกว่าคนอื่น 40000บาท ลองคำนวณดูแล้วกันครับ เพราะค่าใช้จ่ายในการตรวจครั้งนึงก็ประมาณคือ 4000-5000บาทรวมค่าน้ำมันประมาณ1500บาท ก็ถือว่ากำไรดีกว่า ตอนนี้ก็ลองทำดูว่ามันจะได้ผลหรือเปล่า

ผมกำลังหาต้นทุนจริงๆในการตรวจแต่ละครั้ง ตอนนี้ยังไม่ชัดเจน ก็ลองทำดูก่อน เพราะตอนนี้ผมใช้แลปแบบอนาถาอยู่ ยังไม่สมบูรณ์เต็มร้อย แต่แนวคิดของผม ผมเห็นว่าการตรวจที่ฟาร์มแบบนี้มันค่อนข้างให้ผลดีกับฟาร์ม เนื่องจากคงไม่มีใครอยากมีโรคในฟาร์มหรอกครับ รู้ผลเร็วถ้าเจอตัวบวกก็คัดแยกได้เร็ว ผมอยากให้ทุกคนพยายามทำด้วยตัวเองไม่ต้องรอกรมปศุสัตว์ ถ้าอยากเลี้ยงแบบยั่งยืน

แต่ถ้าฉาบฉวยไม่คิดอะไรมาก ลงทุนต่ำกำไรดี ก็ไม่ต้องตรวจ ขายหน้าฟาร์มนั่นแหละครับ เพราะแพะที่เป็นโรคบรูเซลโลซิส ไม่จำเป็นต้องแท้งเสมอไป ยังให้ลูกได้อยู่ แต่โรคก็ยังอยู่ในฟาร์ม รับประกันได้เลย ไม่เกิน6เดือน แพะติดโรคเกือบทั้งฝูง โชคดีอาจติดคนก็ได้ ลองเลือกกันดูครับ

สมัยนี้การเลี้ยงแบบปล่อยเทวดาเลี้ยงก็ดูเป็นวิธีการที่ได้กำไรดีเนื่องจากลงทุนต่ำ แต่มันก็เหมือนระเบิดเวลาที่รอระเบิดเข้าสักวัน ผมว่าถ้าอยากเลี้ยงในแนวทางอุตสาหกรรมต้องทำความเข้าใจกับโรคนี้ให้มาก และต้องเชื่อมั่นในสิ่งที่ทำอยู่ว่ามันได้ผลจริงๆ เพราะปัจจุบันคงยังไม่มีใครรู้เรื่องแพะแบบลึกซึ้งจริง เพราะเกษตรกร ก็รู้เฉพาะการเลี้ยง นักวิชาการก็รู้เฉพาะทฤษฎีมันยังหาจุดร่วมกันแบบไม่ลงตัวนัก

นักวิจัยบางท่านก็วิจัยอะไรก็ไม่รู้หาประโยชน์อันใดไม่ได้กับเกษตรกรผลาญงบเพื่อเงินค่าตำแหน่ง พอศอนี้ คือพอศอพอเพียง เราต้องหาอะไรที่เป็นจุดยืนประยุกต์ใช้แบบเข้าใจจริงๆแล้วแพะพอเพียงของเราก็เลี้ยงได้อย่างยั่งยืน